< terug naar vorige pagina

Over mijn "mode" popjes

Mijn eerste schilderijtjes maakte ik vanaf mijn 16e verjaardag, toen ik als cadeau olieverf kreeg. Wat een openbaring was dat: eindelijk begreep ik, waarom mijn vroegere pogingen tot het maken van wat mij voor ogen stond gedoemd waren te mislukken met plakkaatverf. Dat de nuances waarin ik dacht, enkel met olieverf te bereiken waren. Stapje voor stapje ontdekte ik hoe ik met olieverf kon toveren. Hoewel, ondanks die eerste vreugde, blijkt dat een proces dat tot op de dag van vandaag voortduurt: het zoeken naar het ideale recept.

In ieder geval bestonden mijn eerste schilderijtjes uit zelfverzonnen vrouwtjes met leuke hoedjes op. Toen ik ooit besloot “kunstenaar” te worden, kon ik met dat onderwerp eigenlijk niet goed meer uit de voeten. In een tijd waarin de conceptuele kunst hoogtij vierde, kon ik inhoudelijk geen rekenschap geven van een dametje met een leuk hoedje op.

Ik had het moeilijk met het vinden van een ander thema. Uiteindelijk kwam ik, na jarenlange worsteling met het idee, dat échte kunst maatschappelijk relevant en of vernieuwend moest zijn, uit bij het portretschilderen. Daarmee kon ik me verenigen, omdat ik het als een ambacht kon zien, waarbij ik me niet steeds hoefde af te vragen, of ik wel met échte kunst bezig was, of mijn werk er in deze tijd wel toe deed!

Het is voor mij niet makkelijk om aan portretopdrachten te komen. Ik heb dus niet altijd werk. In zo’n slappe tijd, december 2006, kwam ik ineens weer op het idee van die vrouwtjes met hoedjes en kreeg de lumineuze inval er popjes van te maken. Want altijd is onderhuids blijven bestaan, dat je toch zo maar geen mensjes kunt verzinnen! Blijkbaar kan een popje mij beter dienen, als kapstok voor leuke mode. Geïnspireerd op afbeeldingen uit de kunstgeschiedenis, (ik ben altijd gek geweest op kostuumgeschiedenis), of zelfverzonnen, evenals de popjes. De vrijheid, dat het geen KUNST hoeft te zijn, is iets wat ik mij misschien na meer dan 30 jaar schilderen, eindelijk durf te permitteren.

Vervolgens bouwde ik de poppenschilderijtjes uit naar 3-dimensionale werkjes, daarbij gebruik makend van kopjes in reliëf, gemaakt van gips en papier-maché en andere materialen zoals veertjes, kralen enz.